Xa hai tempo que tinha intención de publicar estas BarbaRidades. Non é poesía. Nin literatura de ningún tipo, non sendo que se considere coma tal aquelo que está escrito (e con esa consideración tenho eu lido moita merdallada).
Son
letras urxentes, xestadas no coche na súa maior parte e nun tremendo
esforzo memorístico pola minha parte (como dixo o meu alumno de Aghinho:
"ti tes memoria de muxo"). Foron pensadas de caminho a Vigo, a Cospeito, a Ribeira, a Compostela, en viaxes obrigadas e en peregrinaxes espectaculares, unha sorte de roadjerk mental.
Aí vos vai a ligazón:
Obrigada, Rosinha
Obrigada, Piti
http://www.youtube.com/user/srdonpiti
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada